28.8.10

Αν έχεις καβαλήσει το καλάμι

Αν καβαλήσεις το καλάμι…
...μπορεί και να φτάσεις στην κορυφή σου...


Πράγματι είναι αρκετά πιθανό. Καβάλα στο καλάμι μπορεί να ανέβεις ψηλά, να φτάσεις στην κορυφή σου…
[αν δεν σου συμβεί το συχνό ατύχημα του καλαμοβάμωνα, να σου σπάσει το καλάμι καθ’ οδόν…]

Αν όλα πάνε καλά, λοιπόν, φτάνεις στην κορυφή σου. Και τότε είναι που παραμονεύει ο κίνδυνος να κάνεις το μεγάλο λάθος. Τότε; Ποιό;

Ναι! Τότε υπάρχει ένα πολύ πιθανό ενδεχόμενο:
Στην αέναη μανία ανόδου σου να μην καταλάβεις-συνειδητοποιήσεις-παραδεχτείς, ότι αυτή είναι η κορυφή σου και να θες κι άλλο!... Τότε αρχίζουν τα άσχημα…
Τότε που αντί να σταματήσεις και να πεις «και πολύ σου και καλό σου», συνεχίζεις... Γιατί είπαμε ότι εσύ θέλεις διακαώς να ανέβεις κι άλλο…

Και τότε μοιραία ακολουθεί αυτό που βρίσκεται αμέσως μετά από κάθε κορυφή: Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ!
…και ο κατήφορος πάντα οδηγεί –τελικά- σε έναν μοναδικό προορισμό: στον ΠΑΤΟ!…

Είδη κατήφορων

Φυσικά και δεν είναι όλοι οι κατήφοροι ίδιοι.

●Υπάρχει κατήφορος που έχει μια σχετικά ήπια κλίση…

●Αλλά υπάρχει και κατήφορος που έχει πεζούλες και σε συγκρατούν, για λίγο. [Πεζούλα, ας πούμε ότι είναι ένα κομματικό όργανο, που σου τραβάει το αυτί…]
Και τότε φαίνεται σαν να σταμάτησες –προσωρινά- την κατρακύλα, τον ξεπεσμό…

●Κάποιες φορές όμως μετά την κορυφή σου δεν ακολουθεί απλά κατήφορος με έντονη ή ήπια κλίση ούτε κατήφορος με πεζούλες. Ακολουθεί κατευθείαν ΓΚΡΕΜΟΣ.

Όμως όποια μορφή και να έχει ο κατήφορος πάντα έχει την ίδια κατάληξη:
Στο τέλος του κατήφορου είναι ο ΠΑΤΟΣ.

Βέβαια, από τη μορφή του κατήφορου καθορίζεται η κατάστασή σου όταν φτάσεις στον ΠΑΤΟ.
Άλλοτε τραυματίας ελαφρά,
άλλοτε βαριά
κι άλλοτε νεκρός…

Αυτό να το κοιτάξεις.

27.8.10

Μα τον Μητρόπουλο;

ΠΡΟΣ
κ. Τσίπρα
Εκείθεν

ΑΛΕΞΗ,
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΗΛΕΙΟΙ ΕΙΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΝΟ ΤΟΝ ΤΡΙΓΑΖΗ
ΝΑ ΣΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ, δηλαδή την έντονη αντίθεσή μας
ΓΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ... ΤΟΝ "ΕΡΓΑΤΟΛΟΓΟ"

ΕΠΕΙΔΗ
ΖΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΣΑΣ
ΜΕ ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΑΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΣΤΕ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΙΔΙΟ Λ Α Θ Ο Σ

ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ:

1. Η ΛΟΓΙΚΗ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ "ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ" ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΗ ΚΟΥΒΕΛΗ...

2. ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ Χ.Α.Δ.Α ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Σ Υ Ν Ε Λ Θ Ε Τ ΕΕΕΕΕΕΕ

(κάντε κλικ και στον τίτλο...)

16.8.10

Βουλευτές του ΔΝΤ στην …«πίστα» του Καλλικράτη

Εδώ σας θέλω…
Εδώ να δω λεβεντιές…
Εδώ να χαρώ ζεϊμπεκές και τσάμικα…
Γιατί οι καιροί με τα τσιφτετέλια και τα κομματικά ξεκούδουνα, να τα ραίνουν γαρύφαλλα επάνω στα τραπέζια, πέρασαν…

Πάμε για τις πρώτες αυτοδιοικητικές εκλογές σε κατάσταση κατοχής από το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και τους ντόπιους συνεργάτες τους,
πρώην σοσιαλδημοκράτες και νυν φιλελεύθερους (ή κάνω λάθος;) ΠΑΣΟΚΟΥΣ…
και τους συνοδοιπόρους τους, του ΛΑΟΣ…

Πάμε με ένα σύστημα σχεδιασμένο με βάση το ζητούμενο των δημοσιονομικών περιστολών, που απαιτεί το ΔΝΤ και που θεωρητικά επιτυγχάνεται, σε ένα βαθμό, με την νέα αρχιτεκτονική της περιφερειακής διοίκησης της χώρας -που έγινε με τεχνική «Προκρούστη»…

Εκλογές που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να χαρακτηριστούν ΜΟΝΟ από την παραδοσιακή αρνητική ψήφο που επιφυλάσσει το εκλογικό σώμα στις δημοτικές εκλογές, προς το (εκάστοτε) κυβερνών κόμμα και τους υποψηφίους του…

ΟΥΤΕ ΠΡΕΠΕΙ να χαρακτηριστούν ΜΟΝΟ από την αμηχανία και τον φόβο ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων λόγω της κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους...

Αναμένεται να χαρακτηριστούν από την ΕΚΦΡΑΣΗ, «λόγω και έργω», της συσσωρευμένης ΛΑΪΚΗΣ ΠΙΚΡΑΣ ΚΑΙ ΟΡΓΗΣ!!!
Μια οργή που διαπερνά οριζόντια το εκλογικό σώμα, ανεξαρτήτως πολιτικών τάσεων.

Όποιος στοιχηματίσει ότι η αποδοκιμασία των υποψηφίων που παίρνουν το «χρίσμα» («στήριξη»…όπως το λέει με τις επικοινωνιακές χαριτωμενιές του το Πασοκ) από το κυβερνών κόμμα στις τοπικές και περιφερειακές εκλογές του Νοεμβρίου δεν θα είναι σαρωτική, ίσως θα ήταν καλύτερα να είχε ποντάρει το σπίτι του υπέρ της Ρόμα στο 5-1 από το γαύρο (θα το κάνατε;… δεν νομίζω…)

Όσοι βρεθήκατε πρόσφατα σε θεατρική παράσταση στην Αρχαία Ηλιδα, πήρατε ένα δείγμα λαϊκών αντιδράσεων στην παρουσία τοπικού βουλευτή του ΔΝΤ…
όπως κι όσοι βρεθήκατε το περασμένο Σάββατο το πρωί στην Πλατεία Δικαστηρίων, θα ακούσατε αγανακτισμένο συμπολίτη, εκπαιδευτικό και συγγραφέα, να αλλάζει με κραυγές οργής καφετέρια, μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία βουλευτή του ΔΝΤ…

Λοιπόν, ξεκάθαρα πράγματα:
Οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ στους δήμους και τις περιφέρειες και ιδιαίτερα οι ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ - ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ για περιφερειάρχες και δήμαρχοι,
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ (έδωσαν την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ!!!...) ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟ ΔΝΤ…,

που ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ την απόβαση των δυνάμεων κατοχής στην ελληνική γη…

που ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ την εξευτελιστική μείωση μισθών και συντάξεων…

που ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ την απελευθέρωση των απολύσεων…

που ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ την σφαγιαστική αύξηση του ΦΠΑ
(του πλέον άδικου κοινωνικά φόρου)
που ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ την ανατροπή του ασφαλιστικού συστήματος

που ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ την εκτέλεση της Δημόσιας Υγείας

που ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ την εκτέλεση της Δημόσιας Παιδείας,

που ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ την κατεδάφιση του Κοινωνικού Κράτους που χτίστηκε λιθαράκι - λιθαράκι με αγώνες και αίμα δεκαετιών…

που δημιούργησαν το «πλαίσιο» για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αντί πινακίου φακής… καθώς και οι σύντροφοί τους που στηρίζουν αυτή την κατοχή (!)

…πρέπει να είναι έτοιμοι για «φούμο» (μαύρισμα) ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ!…

Γιατί οι άνεργοι και οι πτωχευμένοι, όσοι δεν θα έχουν αυτοκτονήσει μέχρι τον Νοέμβρη δεν θα είναι πια ψύχραιμοι… Δεν θα θυμούνται πια το savoir vivre… Θα έχουν -πιστέψτε με- πολύ αυθόρμητες αντιδράσεις!...

Επειδή οι παραπάνω σκέψεις είναι απλή πολιτική λογική, και μάλλον (;) στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Ιπποκράτους, θα έχουν λάβει υπ’ όψιν τους αυτά τα δεδομένα, πιθανότατα θα επεξεργάζονται σχέδια, μερικής -έστω- αναστροφής αυτού του κλίματος…

Υποχρέωσή μας, να μην παγιδευτούμε!
Χρέος μας, η ανάγκη μας!
Και ανάγκη μας είναι να εκφράσουμε με την δράση και την ψήφο μας την πολιτική μας αντίθεση σε ένα ολόκληρο καθεστώς!

Κι επειδή οι εξαιρέσεις φωτισμένων και αποδεδειγμένα επαρκέστατων δημάρχων ή υποψηφίων δημάρχων και περιφερειαρχών, που θα γλιτώσουν την αποδοκιμασία είναι ελάχιστες…

…η αντίθεσή μας αυτή δεν μπορεί να εκφραστεί παρά ΜΟΝΟ μέσα στις ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ, που με τα όποια -αιώνια- προβλήματά τους είναι η μόνη «αγκαλιά» συλλογικής δράσης, που μπορεί να χωρέσει τις αγωνίες μας για την πόλη, την περιφέρεια αλλά και την δύσμοιρη πατρίδα…

Είναι υπόθεση πολιτικής τιμής και πολιτικής αξιοπρέπειας το να δράσουμε με κεντρικό μας σύνθημα να μην υπάρξει ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΔΝΤ!!!

15.8.10

Οι εφιάλτες της Πηνελόπης... (παλιά τους λέγανε “μνηστήρες”…)

Ένα προεκλογικό κείμενο που θα σας ενθουσιάσει, θα σας συναρπάσει, θα σας κόψει την ανάσα, θα σας επηρεάσει και τελικά θα κλέψει… την ψήφο σας!
(άλλωστε αν δεν είχα συμφέρον γιατί να το γράψω;…)
Ένα κείμενο-μανιφέστο της Νέας Δημοτικής Κίνησης Πύργου: «αλλού γυαλού», γεμάτο προξενιά, γάμους, κουμπαριές, απιστίες, φόνους, Αδάμ, Εύα, φίδι, μήλο, πάπλωμα, «λαγούς» στίβου, λαγούς κυνηγίου, πιθήκους και μαϊμούδες…


Ο γάμος ήταν προγραμματισμένος για τις 7 Νοέμβρη. Έτσι δεν το λένε, αν πρόκειται για γάμο; Για το φόνο λένε, προμελετημένος… Και για τις εκλογές χρησιμοποιείται η ίδια λέξη με το γάμο: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΕΣ.

Άλλωστε για τις εκλογές χρησιμοποιούνται κι άλλες «γαμήλιες» λέξεις: όπως «κουμπαριές».
Εκλογική κουμπαριά, θα πει:
«να βάλω τη νύφη να σου κάτσει, δηλαδή τους δικούς μου ψηφοφόρους να ψηφίσουν κι εσένα,
να βάλεις εσύ το γαμπρό να μου κάτσει, δηλαδή τους δικούς σου ψηφοφόρους να ψηφίσουν εμένα… για να «κάνουμε χωριό».
[Ανώμαλα πράγματα σας γράφω, ε; Αμ, τι να κάνω, αφού έτσι το κάνουνε;]

Κι έτσι θα τους κάνω διπλούς εγώ, διπλούς κι εσύ… Αναρωτιέστε τώρα και γιατί να το κάνουμε όλο αυτό το κουμπαριλίκι, αφού ισοπαλία θα έλθουμε;
Μα φυσικά γιατί οι κουμπάροι θέλουμε να κερδίσουμε και οι δύο.
Ο τρίτος ο…κοντότερος θέλουμε να χάσει… Γιατί χωρίς την κουμπαριά μας θα μας ξεπεράσει αυτός, θα μας βγει μακρύτερος…

Βέβαια, όπως σε όλους τους γάμους ο κίνδυνος του «κερατώματος» είναι υπαρκτός, έτσι και στα εκλογικά νιτερέσα… Υπάρχουν οι άπιστοι/ες, που χαλάνε τις δουλειές… Πως γίνεται αυτό;… Φταίει ο Αδάμ, φταίει η Εύα ή το φίδι;… Το σίγουρο είναι ότι δεν φταίει το «μήλο».

Κι ο λαός -που σοφός δεν είναι αλλά δεν είναι και μαλ…ας όπως τον θεωρούν αυτοί- κάπου κάπου ξυπνάει, κι όταν ξυπνήσει, «γυρίζει ο τροχός και γαμ… κι ο φτωχός» – κι επειδή του έχει λείψει -του φτωχού- το γαμ… το φχαριστιέται…

Με άλλα λόγια, που και που, έχει σηκώματα ο λαός, ξεσηκώνεται δηλαδή και δίνει πολύ σαφή απάντηση στο ερώτημα: «ΚΑΝΤΑ ΟΛΑ ΛΙΜΠΑ ή σκάσε και κολύμπα;…»
Και τότε οι εκλογές από προγραμματισμένες εξελίσσονται σε «πολιτικό φονικό». Βέβαια και τότε κανείς δεν θα τις έλεγε προμελετημένες. Αμελέτητες, πιθανότερο…

Το μήλο που το λέγανε πάπλωμα…

Αλλά ξέφυγα… που είχαμε μείνει;… Σας έλεγα για το «μήλο». Μερικές φορές το λένε και «πάπλωμα», εξ ου και «ο καυγάς για το πάπλωμα», που λέει κι ο λαός…

[Δηλαδή, σκίζονται για την εξουσία και τον συνακόλουθο πλούτο!… κι ας λένε οι πολιτικάντηδες ότι η δουλειά τους «είναι μανίκι» και το παλεύουν ΓΙΑ ΣΕΝΑ, μόνο και μόνο επειδή στο τάξανε…]

Το «μήλο» στην προκειμένη είναι «της έριδος», γιατί το θέλει ο Αδάμ ολόκληρο, η Εύα ούτε κουκούτσι δεν θέλει να του αφήσει, και κάπου εκεί χώνεται και ο όφις…
Τι ρόλο παίζει ο όφις, αυτό το φαρμακερό ερπετό;…
Μα πώς να γίνουν εκλογές χωρίς ερπετά;…

Ένας όφις που τον λέγανε λαγό…

Ας κάνουμε ένα διάλειμμα. Ξέρω ότι τα βαριέστε τα πολιτικά, γι’ αυτό κάνω εναλλαγές για να σας κρατώ αμείωτο το ενδιαφέρον σας για το εκπληκτικού ενδιαφέροντος κείμενό μου –λέμε τώρα…

Ας μιλήσουμε λίγο για λαγούς.
Μην τσιμπάτε οι κυνηγοί. Η μάλλον μη βιάζεστε. Θα μιλήσουμε για «κυνήγι λαγού» πιο κάτω –αν το θυμηθώ…- για την ώρα θέλω να μιλήσουμε για στίβο…
Επειδή όταν γράφω δεν σκέπτομαι ότι απευθύνομαι σε αθλητές, ας το εξηγήσουμε λίγο: Κάποιες φορές σε αγώνες δρόμου, δίπλα στα μεγάλα ονόματα που διεκδικούν τη νίκη με μεγάλες πιθανότητες, βάζουν και κάποιους, που φυτρώνουν από το πουθενά και δεν τους ξέρει ούτε η…μάνα τους.
Αυτοί ξεκινούν δυνατά τον αγώνα για να επηρεάσουν το ρυθμό και το στυλ, έτσι που να διευκολυνθεί ένας συγκεκριμένος από τους «μεγάλους διεκδικητές»,
τα δίνουν όλα για ένα μικρό διάστημα και αφού αποσυντονίσουν τον άλλο… μετά φυσικά εγκαταλείπουν… Αυτούς τους λένε παραδοσιακά «λαγούς»…

-Τι λες ρε φίλε; Είπα εγώ ότι η τωρινή διεκδίκηση του «χρίσματος» του υποψηφίου δήμαρχου Πύργου από το κόμμα του ΔΝΤ, έχει περισσότερους λαγούς από όσους συνηθίζεται στο στίβο;…

-Τι; Κι αν νικήσει κάποιος από τους λαγούς;… Όχι φίλε. Οι λαγοί δεν νικάνε ποτέ! Όχι μόνο γιατί είναι προσυμφωνημένο… αλλά επειδή είναι «ψόφιοι»… επιλεγμένοι να είναι τέτοιοι, που και να θέλουν να μην μπορούν…

ΥΓ. -Πώς λέγεται αυτός που προσπαθεί να μας πείσει;
- Πείθηκος.
-Κι αυτός που πιστεύει τον πίθηκο;
- Μαϊμού.
...